Przypomnijmy, iż trzy nowe znaki turystyczne wprowadzono w 2002 r. do rozporządzenia w sprawie znaków, które wciąż są obowiązujące.

28 kwietnia 2004 r. w Krakowie odbyło się szkolenie pt: „System turystycznych znaków drogowych i jego wprowadzanie w terenie” - w którym to mieliśmy przyjemność uczestniczyć, a spotkaniu patronowała Małopolska Organizacja Turystyczna.

Na szkoleniu zaprezentowano znaki, które już wdrożono w miejscowości Rabka-Zdrój jak i na drogach w okolicy. Był to zaczątek powstawania „Szlaku Architektury Drewnianej”. Przyjęto znak szlaku przedstawiający drewnianą chatę (logo) narysowaną dość schematycznie oraz określony brązowy kolor.

Wtedy to jeszcze nie pojawiała się nazwa szlaku na tych znakach, natomiast ich proporcje i wygląd oparto na znaku „samochodowy szlak turystyczny” (E-22a). Patrząc na to oznakowanie już wtedy było widać, iż uwzględniono w rozporządzeniu wyłącznie oznakowanie szlaku turystycznego oraz obiektów z nim związanych, natomiast nie zmodyfikowano oznakowania obiektów poza szlakiem i pozostawiono je „w starej kategorii” znaków, to jest drogowskazów w kształcie strzały (od E-7 do E-12).

Co z tego wynikło? Otóż znak „samochodowy szlak turystyczny” zaczęto stosować też jako drogowskaz do obiektu i w sumie taka sama stylistyka dotyczy niekiedy obydwu znaków. A to (co widać na zdjęciach), iż piktogram muzeum w jednym znaku jest brązowy na białym, a w drugim odwrotnie, to już umknęło uwadze decydentów. Zatem białe pole na skraju znaku raz służy znakowi szlaku, a kiedy indziej obiektowi ze szlakiem nie związanym. Dodatkowo strzałki po niewłaściwej stronie znaku podkreślają brak profesjonalizmu. W wyniku tego pierwszego etapu zainstalowano ponad 600 znaków podłużnych (E22-a) oraz ponad 230 tablic, czyli znaków „obiekt na samochodowym szlaku turystycznym” (E-22b) - zdjęcie poniżej po prawej.

Minęło nieco czasu i ponownie Małopolska Organizacja Turystyczna podjęła się dalszego oznakowania Szlaku Architektury Drewnianej, lecz tym razem już inaczej. W konkursie wyłoniono nowy symbol szlaku, gdzie przyjęto graficzną interpretację fragmentu węgła - narożnika budynku z drewnianych belek.

Dodatkowo umieszczono napis, pełna nazwę szlaku, czyli: „Szlak Architektury Drewnianej”, natomiast dane dotyczace samego obieltu na szlaku zamieszczono na samym końcu, mimo iż jest to jednak informacja najważniejsza.

Należy w tym miejscu też wspomnieć, iż zmieniono kształ strzałki na znaku, na niezgodną ze wzorem w „Szczegółowych warunkach technicznych dla znaków i sygnałów drogowych...” (potocznie zwanych instrukcją), a kolor brązowy uległ znacznemu pociemnieniu. Dodano piktogramy prezentujące: kosciół, willę, cerkiew, czy dzwonnicę i to w oderwaniu od tych z instrukcji.

Podczas wspomnianego przez nas wyżej szkolenia, wysoki urzędnik z Ministerstwa Infrastruktury na nasze pytanie dlaczego znaki na szlaku są brązowe z napisami białymi, a te bliżej obiektów w kolorystyce odwrotnej, odpowiadał nam dość zawile - nie podając niestety żadnego uzasadnionego powodu.

Znów po upływie pewnego czasu przybyły kolejne znaki. Tym razem zmieniono ich wygląd poprzez likwidację ramki i już specjalnioe nie zwracano uwagi na to czy będzie to znak typu „szlak”, a więc brązowy z białymi znakami i literami, czy też drogowskaz w kształcie strzały gdzie na białym tle znaki i litery powstały w kolorze brązowym.

xxx

Z czasem znów podjęto dalszy etap oznakowywania Szlaku Architektury Drewnianej, lecz tym razem, co widac na zdjęciach, znaki pod względem graficznym opracowywał znów ktoś inny. Nie nawiązał do tego, co już w terenie było ustawione, lecz rozpoczął w innej konwencji. Powrócił do uprzedniego znaku graficznego przedstawiającego graficzną interpretacje chaty, a raczej szałasu bez okien. Kościół znów został przedstawiony inaczej, a mianowicie prze pomocy symbolu stosowanego niejednokrotnie na mapach, który przedstawiał zazwyczaj kapliczkę, a niekiedy kościół.

Dodatkowo zastosowano nowe liternictwo i to w odmianie nie najlepiej czytelnej oraz strzałkę zupełnie nie nawiązującą do poprzedniej, a zarazem niezgodnej ze wzorem znaku „samochodowy szlak turystyczny” (E-22a) lub też „obiekt na samochodowym szlaku turystycznym” (E-22b).

Zatem „zmyślne nieprzemyślenie” jak uporzadkować oznakowanie obiektów oraz szlaków turystycznych w ramach systemu znaków drogowych, zaowocowało i wciąż owocuje informacyjnym zamieszaniem - delikatnie mówiąc, bo praktycznie to raczej bałaganem...

Przykłady na dalsze „pomysły” w kwestii oznakowania Szlaku Architektury Drewnianej, jak i innych szlaków można by przytaczać, jednak istotne w tym wszyskim jest to, iż oznakowanie w sferze turystyki coraz szerzej rozwija się w oparciu o błedy w prawie. A jego kreowanie jest w gestii amatorów, a i urzędników, dalekich od zrozumienia problematyki.

[grudzień 2007]

  następny... 

© Copyright 2004 - 2010, Z peryskopu projektanta - www.znakidrogowe.eu
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przy wykorzystywaniu materiałów wymagane jest podanie źródła i poinformowanie portalu www.znakidrogowe.eu.